بهداری زندان اوین – کارشکنی در درمان زندانیان، پخش قرص های روان گران و مخدر
کانون حقوق بشری نه به زندان – نه به اعدام ۱۶ اسفند ۹۹ – آنچه میخوانید گزارشی است دردناک از وضعیت اسفناک بهداری زندان اوین و کارشکنی در درمان زندانیان و همچنین گوشه ای از بسیار اقدامات ضدانسانی که بعنوان اهرمی برای شکنجه زندانیان استفاده میشود.
شرایط نگهداری زندانیان زندان اوین برغم همه نمایشها و تبلیغات قضاییه دیکتاتوری ولایی، بسیار اسفبار و بحرانی است.
با توجه به موج گسترش کرونا نه تنها هیچگونه اقدامی جهت ضدعفونی اتاقها و سالن های زندان صورت نگرفته، بلکه زندانیان از داشتن یک ماسک ساده هم محروم هستند.
در بهداری زندان، هیچگونه امکانات مناسبی جهت رسیدگی به زندانیان بدحال کرونایی وجود ندارد و آمار مبتلایان هر روز رو به افزایش است.
کرونا:
تنها در دهه اول اسفند ماه ۹۹ تعداد ۱۵ بیمار بدحال کرونایی در بهداری زندان و در اتاقهای خالی و بدون هرگونه شرایط ایزوله بستری شدند که ۵ نفر از آنها به دلیل وخامت حالشان به بیمارستان منتقل گردیدند. این درحالیست که تعداد ورودی به زندان بسیار بالاست. به طوری که تعداد زندانیان محبوس در اغلب اتاقهای بند ۴ زندان اوین دو برابر ظرفیت میباشد. وخامت اوضاع به حدی است که تنها از یک اتاق ۱۸ نفره در بند ۴ این زندان، ۴ نفر مبتلا به کرونا هستند. اما در حال حاضر هیچ اقدامی جهت قرنطینه و جداسازی این زندانیان صورت نگرفته و در همان اتاق شلوغ و پرجمعیت در کنار سایرین بسر می برند.
به گفته یکی از پزشکان زندان، تعداد زندانیان کرونایی بار امنیتی دارد و به همه پزشکان در این خصوص گوشزد و اخطار داده شده که هیچ عدد و رقمی را اعلام نکنند و به کسی چیزی نگویند تا وضعیت فاجعه بار زندان، فاش نشود.
کارشکنی در درمان زندانیان:
بهداری زندان تنها در صورتی اقدام به انتقال زندانیان بیمار به بیمارستان می کند که یا اورژانس باشند و یا زندانیان بطور کتبی پرداخت هزینه های بیمارستان را به طور شخصی تقبل کرده باشند. تشخیص اورژانس بودن بیماران هم با بهداری زندان می باشد.
این رویه در مورد زندانیان سیاسی تنفرآمیزتر است. به طوری که اگر یک زندانی سیاسی تمکن مالی در حد پرداخت هزینه های درمانیاش نداشته باشد و در عوض زندانی خیری حاضر به تقبل این هزینه ها باشد از سوی خود بهداری به توصیه نهادهای امنیتی مورد تهدید قرار می گیرد تا آن فرد از انجام این عمل نیک منصرف شود.
از سوی دیگر به منظور فشار بر زندانیان سیاسی بیمار به جای رسیدگی مناسب پزشکی آنها را بعضا بدون اعلام قبلی به تیمارستان منتقل می کنند. نمونه عمل رذیلانه ای که در مورد بهنام محجوبی و اخیرا در خصوص علی نوری صورت گرفت.
پخش قرصهای روان گردان و مواد مخدر:
علاوه بر این پخش قرصهای روان گردان و مخدر از طرف بهداری زندان در میان زندانیان به طرز محسوسی افزایش فزاینده ای داشته است. در برخی موارد زندانیان برای مصرف اجباری این قبیل داروها تحت فشار قرار می گیرند. تعداد زندانیانی که انصراف خود را از مصرف این قبیل داروها به بهداری اعلام کرده بودند از طرف حفاظت و بهداری زندان مورد تهدید و بازخواست قرار گرفتند. در زمینه توزیع این قبیل داروها، بین بهداری و دیگر عوامل زندان نوعی تقسیم کار وجود دارد. به شکلی که با راه انداختن و هدایت مافیا و باندهای مواد مخدر و خرید و فروش داروهای مخدر توزیعی، از سوی بهداری منافع سرشاری نصیب آنان می گردد. در این خصوص شرایط بند ۴ و بند ۷ بسیار اسفبار است.
توزیع داروهای تاریخ گذشته بین زندانیان
بهداری زندان اوین داروهای تاریخ گذشته را در میان بیماران بند ۷ اوین توزیع می کند و این کار ماه هاست که به بهانه صرفه جویی در پرداخت هزینه های اضافی انجام می گیرد. این در حالی است که دسترسی بیماران خاص به داروهای مورد نیاز و فوری، حتی با هزینه خودشان با سخت گیری زیادی همراه است و در صورت تهیه داروها از سوی خانواده تضمینی وجود ندارد که این داروها به طور کامل به دست زندانی برسد.
با عدم تفکیک جرائم و حضور معتادان در بین زندانیان به طور خاص زندانیان سیاسی در داخل اتاق های پر ازدحام در بند ۴ زندان اوین، و به دلیل همه جنایت ها و فساد سیستماتیکی که تحت شرایط کرونا در این زندان تداوم دارد، فاجعه جبران ناپذیری در این بند زندان اوین در حال وقوع است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر